تا از تن تبدار زمین روح خدا رفت / بالندگی از همت عنقایی ما رفت
آن ابر که گل هم قدم بارش او بود /سیراب نکرده عطش دشت، چرا رفت؟
تا از تن تبدار زمین روح خدا رفت / بالندگی از همت عنقایی ما رفت
آن ابر که گل هم قدم بارش او بود /سیراب نکرده عطش دشت، چرا رفت؟
ای خمینی ای مسیحای زمان / ای تسلای دل و آرام جان
یاد تو ما را چراغ روشن است / عشق تو همواره در جان و تن است . . .
آیات بسیاری درباره امام زمان (عج) در قرآن وجود دارد. و بعضی تا ۲۵۰ آیه از آیات قرآن را مرتبط به امام زمان (عج) دانسته اند.[۱]
ما در این جا تنها به چند آیه به نقل از کتاب مهدی موعود، نوشته علامه مجلسی اشاره می کنیم.[۲]
گفتم فراغ تاکی؟
گفتم که روی خوبت،از من چرا نهان است؟ / گفتا تو خود حجابی ، ورنه رخم عیان است
گفتم که از که پرسم ، جانا نشان کویت ؟ / گفتا نشان چه پرسی،آن کوی بی نشان است
گفتم مرا غم تو ، خوشتر ز شادمانی / گفتا که در ره ما ، غم نیز شادمان است
گفتم که سوخت جانم، از آتش نهانم / گفتا آن که سوخت او را، کی ناله یا فغان است
گفتم فراغ تا کی؟گفتا که تا تو هستی / گفتم نفس همین است ، گفتاسخن همان است
گفتم که حاجتی هست ، گفتا بخواه از ما / گفتم غمم بیفزا، گفتا که رایگان است
گفتم ازم بپذیر،این نیم جان که دارم / گفتا نگاه دارش،غمخانه ی تو جان است
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"کارگران مشغول کاراند!احداث ضریح"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"چند روزی مانده به اتمام ضریح"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"مهدی فاطمه آید،تماشای ضریح"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"عید امسال:نماز:صحن بقیع"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع"
"به یقین یوسف ما آمدنی ست"
نگرانم که پس از مردن من برگردی..
پای تابوت، سر بردن من برگردی..
نکنه منتظر مردن مایی آقا..
منتظرهات بمیرند میایی آقا؟
من شب جمعه قرار تو دلم میخواهد.
صبح فرداش کنارتو دلم میخواهد.
اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ
از نظر قرآن کریم، در طول تاریخ زندگی بشر، هیچ گاه زمین از حجت خدا خالی نبوده و خداوند برای هر امتی فردی مناسب را برگزیده تا انسان ها را در راه رسیدن به کمال مطلوب رهنمون باشند.
اهمیّت سورۀ عصر در صدر اسلام
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ ، وَ الْعَصْرِ ، إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی خُسْرٍ ، إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ»
اهتمام و توجّه ویژۀ مسلمانان به این سوره، نشانگر محتوای والا و معانی ارزشمند و کاربردی آن در زندگی است. اگر در جامعۀ فعلی نیز این سوره سرمشق و مورد توجّه باشد، افراد جامعه به سعادت دنیوی و اخروی دست خواهند یافت.
در آخرین آیه سوره ممتحنه آمده: «یا ایها الذین امنوا لا تتولوا قوما غضب الله علیهم قد یئسوا من الاخرة کما یئس الکفار من اصحاب القبور؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! مردمی را که خدا بر آنها خشم گرفته به دوستی مگیرید. چرا که آنها از آخرت نومیدند (چون منکر آنند) همانگونه که کافران از (زنده شدن) اهل قبور نومیدند.»
در بسیاری از کتب تفسیر و حدیث و تاریخ، امام حسین(علیه السلام) از جمله
مصادیق بارز آیه تطهیر،[1] مباهله،[2] مودت[3]، اطعام[4]و کلمات[5] و آیات
پایانی سوره فجر دانسته شده، و روایات معتبری در این باره نقل کردهاند.